Sacco & Vanzetti

Στη χώρα της "ελευθερίας" και της αμετροέπειας τίποτα δεν είναι όπως δηλώνεται. Υπάρχει ελευθερία αρκεί να μην διεκδικείς. Υπάρχει δικαιοσύνη στους πιστούς υπηκόους και μόνο. Υπάρχουν δικαιώματα αρκεί να μην είσαι άθεος, έγχρωμος, φτωχός ή όποιον άλλο κρίνει το σύστημα ως αντικαθεστωτικό. Κυρίαρχη ιδέα είναι η κατοχή. Έχω άρα υπάρχω. Απαστράπτον όνειρο ο πλουτισμός, η επιτυχία, η φήμη που επιτυγχάνονται με ρηχούς κανόνες: πάτα πάνω στους άλλους - πάτα και επί πτωμάτων, σήκω ψηλά και ας είναι οι σάρκες των άλλων να σε στηρίζουν. Το imperium στο απόγειό του, με δικαίωμα ζωής ή θανάτου σε όλο τον πλανήτη. Είμαστε σύμμαχοι όσο κάνεις τη δουλειά μου, σε στηρίζω αρκεί να μην έχεις γνώμη, σε εξαφανίζω όταν τα συμφέροντά μου το απαιτούν.

Το 1920 οι Sacco & Vanzetti δύο Ιταλοί μετανάστες αναρχικοί, αντιμιλιταριστές και ενεργά στελέχη του εργατικού κινήματος, συνελήφθησαν από την αστυνομία, στο πλαίσιο της πολιτικής εκκαθάρισης του μαχητικού συνδικαλιστικού κινήματος των ΗΠΑ και φυσικής εξόντωσης των ηγετών του. Τους αποδόθηκαν κατηγορίες για φόνο με κατασκευασμένα στοιχεία. Καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν το 1927. Στην κηδεία τους τους συνόδεψαν πάνω από 20.000 πολίτες. Ήταν δύο ακόμα από τα χιλιάδες ενεργά στελέχη των συνδικάτων που εξαφάνισε το αμερικανικό κράτος εκείνη την εποχή, πολύ πριν τον Μακαρθισμό, ελάχιστα νωρίτερα από τις σταλινικές εκκαθαρίσεις στην απέναντι πλευρά του πλανήτη.
Το 1977, 50 χρόνια μετά την εκτέλεσή τους, ο κυβερνήτης της Μασαχουσέτης Michael Dukakis τους απεκατέστησε. Για άλλη μια φορά, η εξουσία εμπορευματοποίησε και χρησιμοποίησε τα σύμβολα της μνήμης των ανθρώπων. Σε κάθε περίπτωση όμως, η μνήμη θα αποδεικνύεται ισχυρότερη από αυτήν.
Μ.Κ.