Joy Division - She's Lost Control

Ίσως να μην αντέχεται τόσο ευαίσθητη λαϊκότητα και να οδηγείται σε εκμηδένιση ο φορέας της.


Confusion in her eyes that says it all.She's lost control.

And she's clinging to the nearest passer by,She's lost control.

And she gave away the secrets of her past,And said I've lost control again,

And of a voice that told her when and where to act,She said I've lost control again.
And she turned around and took me by the handAnd said I've lost control again.

And how I'll never know just why or understandShe said I've lost control again.

And she screamed out kicking on her sideAnd said I've lost control again.

And seized up on the floor, I thought she'd die.She said I've lost control.She's lost control again.She's lost control.She's lost control again.She's lost control.
Well I had to phone her friend to state my case,And say she's lost control again.

And she showed up all the errors and mistakes,And said I've lost control again.

But she expressed herself in many different ways,Until she lost control again.And walked upon the edge of no escape,And laughed I've lost control.She's lost control again.

She's lost control.She's lost control again.She's lost control.

I could live a little better with the myths and the lies,When the darkness broke in, I just broke down and cried.I could live a little in a wider line,When the change is gone, when the urge is gone,To lose control.

When here we come.

P.S

Read more!

Η Νεολαία- Το Κακό - Ο Καπιταλισμός

«Πάει χάλασε η νεολαία…..» Συμπαθητικές διαπιστώσεις ηλικιωμένων που κάθονται στα παγκάκια της πλατείας και βλέπουν τις «αλλαγές» της κοινωνίας να περνούν από μπροστά τους. Είναι ένας τρόπος πρόσληψης των αλλαγών. Πρόσληψη και ενσωμάτωση. Όταν βλέπω κάτι το διαφορετικό, το ενσωματώνω μέσα μου ως ανοίκειο, ως ξένο σώμα. Το αποδίδω σε άλλους με παρανοϊκό τρόπο αντί να το αποκλείσω η να το ξεχάσω η να το παραβλέψω με υστερικό τρόπο. Η κοινωνία, ο καπιταλισμός αν θέλετε, δεν αφομοιώνει τα πάντα (όπως πολλοί πιστεύουν) ενσωματώνει τα πάντα αλλά δεν μπορεί να τα αφομοιώσει όλα. Ορισμένα πράγματα όσο και αν ενσωματωθούν πάντα θα είναι μη αφομοιώσιμα. Ένα από αυτά είναι το «κακό» (evil). Τα πράγματα που δεν αφομοιώνονται τα ξερνάμε. Ανακουφιζόμαστε για λίγο και μετά πάλι αισθανόμαστε «ανακατωσούρα». Είναι το «κακό» που το έχουμε μέσα μας και δεν μπορούμε να το αφομοιώσουμε. Είναι η τροφή που μας κάθισε βαριά στο στομάχι. Το «κακό» το έχουμε μέσα μας αλλά δεν μπορούμε να το κρύψουμε, αφού ξέρουμε πολύ καλά ότι η τάση για ξερατό δύσκολα κρύβεται. Θα προσπαθήσουμε, θα ξαπλώσουμε για να συνέλθουμε αλλά μόλις μας έρθει μια σιχαμερή εικόνα στο μυαλό θα τρέξουμε αμέσως στη τουαλέτα. Το «κακό» που έχουμε μέσα μας δεν μπορούμε να το κρύψουμε γιατί δεν μπορούμε να το αφομοιώσουμε. Μπορούμε όμως να το αποδώσουμε στον Άλλο. Η κοινωνία, για διάφορους λόγους και με διάφορες προφάσεις αποδίδει το «κακό» στη νεολαία. Θεωρεί τη νεολαία σαν τον τόπο του «κακού». Η αμερικάνικη κοινωνία, αρχές της δεκαετίας του 70, φοβάται την νεολαία της (Βιετνάμ, αντιπολεμικό κίνημα, χίπις κλπ). Αυτό μας λέει η περίφημη ταινία « Ο Εξορκιστής». Η ελληνική κοινωνία, εν έτη 2007, φοβάται τη νεολαία της (Κουκουλοφόροι, ναρκωτικά, hooligans). Τελευταία παραδείγματα «ενσάρκωσης» του «κακού» ο γιος και η κόρη στελεχών της Αριστεράς. Από τα τελευταία παραδείγματα αντιδράσεων του κόσμου στην κατασκευή «ναών» ακολασίας, οι κινητοποιήσεις εναντίον σταθμών ΟΚΑΝΑ.
Η κοινωνία δεν είναι ότι δεν βλέπει το πρόβλημα, ότι θέλει να το αποκρύψει. Η κοινωνία θέλει να το αποδώσει αλλού. Εκτιμώ πως αυτή η παρανοϊκή προβολή των προβλημάτων στην οθόνη του Άλλου ανησυχεί ιδιαίτερα την εξουσία μιας και βλέπει πως, πέρα από κάποιο σημείο, αυτό δημιουργεί μια καθημερινή δυστοκία, μια περίεργη αναποτελεσματικότητα του πιο αποτελεσματικού οικονομικού συστήματος στο κόσμο - του καπιταλισμού της αγοράς - και μια ηθική απαξίωση του πιο αποδεκτού πολιτικού αντίστοιχου του - της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας - μπροστά στο παραμικρό πρόβλημα της καθημερινότητας.

Βασικό κείμενο αναφοράς για τα παραπάνω είναι το «Το πολιτικό ύφος της παράνοιας – ψυχαναλυτικές σημειώσεις σχετικά με το φθόνο της ζωής» του Massimo Recalvati και σε μετάφραση του Άκη Γαβριηλίδη, αδημοσίευτο ακόμα.

P.S (Τρώτε ελαφρά το βράδυ)

Read more!

Περικλής Κοροβέσης unplugged

Η συνέντευξη του Περικλή Κοροβέση στην εκπομπή "Πρωταγωνιστές"
Μέρος 1ο
Μέρος 2ο
Μέρος 3ο

Όλα τα παρακάτω, πολύ πριν τα ανθρωπόμορφα κτήνη του Abu Ghraib ποζάρουν αυτάρεσκα στο φακό.
Είμαστε στο 1967...

[...] Εκτός από τα μαρξιστικά πήραν τα άπαντα Πλάτωνα και Αριστοτέλη που είχαν την ατυχία να έχουν εκδοθεί από τον Ζαχαρόπουλο. Το όνομά του δε ξέρω γιατί τους θύμιζε τον Ζαχαριάδη. Τα κατάσχεσαν με τη δικαιολογία πως είναι τα άπαντα του Ζαχαριάδη. Τους διευκρίνισα με λεπτότητα πως νομίζω πως κάνουν λάθος και ο Σπανός μου είπε «αλλού αυτά».

Τελικά όμως αυτό σα να τους δημιούργησε μια αμφιβολία για το τι πρέπει να παίρνουν. Ο Σπανός έδωσε τότε τη γενική οδηγία πως ότι χοντρό βιβλίο υπάρχει να το παίρνουνε. είναι κομουνιστικό. Έτσι δε γλίτωσε και ένας οδηγός μαγειρικής που ήτανε ντυμένος με χοντρό χαρτί. Ο τηλεφωνικός κατάλογος τη γλίτωσε.[…] (σελ. 11)

Άκουσε παιδί μου, η Ασφάλεια δε βυζαίνει το δάχτυλο της. Δε σε πιάσαμε αμέσως για να δεις την καλοσύνη μας. Το τι έχεις κάνει από την ημέρα της Επαναστάσεως είναι γνωστό στας αρχάς. Δεν έχεις κάνει και λίγα πράγματα. Τα ξέρουμε όλα. Λοιπόν σαν καλό παιδί πες τα. Άντε θα περάσεις καλά. Σκέψου ένα πράγμα μόνο. Η Ασφάλεια για τους κακούς είναι Νταχάου και για τους ειλικρινείς Παράδεισος. Πρόσεξε δεν εξετάζουμε την ενοχή σου που είναι αποδεδειγμένη αλλά την ειλικρίνεια σου που θα καθορίσει την δική μας συμπεριφορά.[…] (σελ. 14)

- Άκουσε παιδί μου, υπάρχουνε δυο τύποι ανακρίσεως, ο πολιτισμένος και ο επιστημονικός.
- Ποιος είναι ο πολιτισμένος;
- Αυτός που κάνουμε τώρα.
- Και ο επιστημονικός;
- Αυτός που θα ακολουθήσει. (σελ. 19)

- Δώσε Φιστίκι Κώστα.
- Ξύλο, σίδερο;
- Ξύλο και βλέπουμε.
- Μάλιστα γιατρέ.

Μου φάνηκε πως άκουσα μια περίεργη διάλεκτο αφρικανικής φυλής. Είχα σφιχτεί και περίμενα. Κοίταζα τον Κώστα. Ο Κώστας έφτυσε τα χέρια του, πήρε το ξύλο. Άρχισε.

Η φάλαγγα είναι μια υπερβολικά μεγάλη δύναμη που επενεργεί πάνω σου. Σου δίνει την εντύπωση πως γλιστράς σε μια μεγάλη, επικλινή γυαλιστερή επιφάνεια και πέφτεις πάνω σ’ ένα σκληρό γρανιτένιο τοίχο. Αν δεν ήξερες πως σε χτυπάνε στα πόδια, θα σου ήτανε αδύνατο να προσδιορίσεις από πού έρχεται. Τις κινήσεις του βασανιστή τις βλέπεις. Τα χτυπήματα είναι ο γρανιτένιος τοίχος. Η επικλινής επιφάνεια τα διαστήματα ανάμεσα στο χτύπημα. Όταν ο ρυθμός είναι κανονικός είναι λιγότερο επώδυνος από τον ακανόνιστο ρυθμό. Την λεπτομέρεια αυτή την ξέρουν και σε χτυπάνε μια γρήγορα μια αργά. Αρχίζουνε να σε χτυπούν από κάτω προς τα πάνω και αντίστροφα. Ξέρουνε πως η πρώτη σου αντίδραση είναι να μαζέψεις λίγο τα πέλματα Αυτό τους αφήνει αδιάφορους, γιατί ξέρουνε πως ύστερα από δέκα χτυπήματα το πόδι πρήζεται τόσο πολύ, που γεμίζει το παπούτσι.

Άρχιζα να φωνάζω. Δεν ήξερα πόσο δυνατή είναι μια ανθρώπινη φωνή. Φώναξα τ’ όνομά μου. Άκουγα τη φωνή μου που ήταν αφύσικα δυνατή. Σταματήσανε. Μα θα ‘ταν δε θα ‘ταν δέκα χτυπήματα. Δεν τόλμησα να κάνω καμιά σκέψη. Ο Σπανός με ρώτησε αν άλλαξα γνώμη. Δεν τον κοίταξα. Ο Κώστας ξανάρχισε. Φώναζα. Κάποιος φεύγει και πηγαίνει στο αποχωρητήριο και παίρνει το σφουγγαρόπανο. Κολλάει το σφουγγαρόπανο πάνω στο στόμα μου. Όλη κείνη η αηδία κυλάει στον οισοφάγο μου. Το βαστάει σφιχτά και το πανί στραγγίζεται στο στόμα μου. Δε μπορώ πια ν’ αναπνεύσω.[…] (σελ. 24)

[...]Ξημέρωσε. Πρώτη αίσθηση του χώρου. Δυνατός ήλιος. Εγώ πεσμένος στο πάτωμα. Κάποιος μού ‘τριβε το κεφάλι σε κάτι λάσπες. Ξερατά. Μου έκρυβε το κεφάλι πάνω στους εμετούς. Με συμβούλευε: «Φάε γουρούνι, φάε, γκρου γκρου γκρου.» Είχα κάνει εμετό. Ποιος ξέρει πότε. Πόση ώρα με χτυπάγανε. Πρέπει να υπολογίσω. Υπολογίζω. Τρεις ώρες, μόνο. Τι απέραντος χρόνος μπορεί να ‘ναι τρεις ώρες.[…] (σελ 26)

[...]Το κελί δεκαεφτά ήτανε το κελί που ο προηγούμενος κρατούμενος έμενε αυστηρά. Αυτό σήμαινε πως όλες οι ανάγκες του γινόντουσαν μέσα. Άπειρα σκουπίδια. Βρόμα πάνω από έντονη. Μόλις κλείδωσε την πόρτα και έμεινα μόνος, ένοιωσα σιγουριά. Το αίσθημα του ποντικού που για να γλιτώσει τη γάτα μπαίνει στη φάκα. Τέλειωσα. (σελ 28)

[...]Ακούγεται ένα «σκασμός». Θόρυβος μπάρας που άνοιγε. Το κελί πρέπει να’ ταν το διπλανό μου ή το πιο κάτω. Ο φρουρός βλαστημάει και λέει στο γέρο: «γιατί τραγούδαγες ρε, για να βρω το μπελά μου, ε;» Ακούγεται να πέφτει ξύλο. Ο γέρος παρακάλαγε «ακούστε, κύριε φύλακα, να σας εξηγήσω, κύριε φύλακα, μη βαράτε κύριε φύλακα, είμαι 68 χρονών, είμαι ευυπόληπτος οικογενειάρχης, μόνο για δήλωση μ’ έχουν εδώ.» Το ξύλο έπεφτε κανονικά. Απόλυτη ησυχία. Μόνο τα χτυπήματα και ο γέρος που έκλαιγε.[…] (σελ 29)

[…] Αλλού ήτανε χαραγμένο πολύ βαθιά μια συμβουλή “τρώγε το φαΐ σου, αγάπα το κελί σου, διάβαζε πολύ” Πιο κάτω πρόσεξα μερικές γραμμές χαραγμένες στον τοίχο. Προφανώς μέρες στην απομόνωση. Μέτρησα 58 γραμμές, άλλος είχε 32 και ένας άλλος 30.[…] (σελ 30)

[…] Σηκώνει τα χέρια του και τα κατεβάζει με φόρα στα μάτια, πιέζει τους βολβούς προς τα κάτω, δεν πονάω αλλά υπάρχει απόλυτο σκοτάδι. Οι βολβοί προχωράνε προς τα κάτω.

Σχεδόν είναι σίγουρο πως είναι κόλπο. Σκέφτομαι πως δεν είναι δυνατό να αφήνουν τέτοιες ιατροδικαστικές αποδείξεις βασανιστηρίων, θυμάμαι πως στο κρανίο υπάρχει μια μεγάλη κοιλότητα που έχει μέσα τους βολβούς. […] (σελ. 51)

[…] Το ρεύμα διέρχεται τον ανθρώπινο οργανισμό σε συνεχή κύματα. Νομίζεις πως τα κόκαλά σου, η σάρκα σου, τα νεύρα σου είναι λαστιχένια και κυματίζουν όπως ένα χαλί που το τινάζεις από το μπαλκόνι. Το στόμα σου, η γλώσσα σου, γίνεται σα χαλκός και είναι λιγάκι αλμυρό, το στομάχι σου, τα άντερά σου και τα γεννητικά όργανα γίνονται μια ενότητα συμπαγής, σιδερένια που σε τσιμπάει σα να’ χει καρφίτσες. Με άλλα λόγια είναι μια ανάποδη φάλαγγα. Αυτό γίνεται πότε από το ένα αυτί και πότε από το άλλο. Κάθε τόσο ο ένας κοίταζε την καρδιά. Νομίζω πως, άμα δούνε πως η καρδιά είναι γερή, δυναμώνουν την ένταση. Η διαφορά με τη φάλαγγα είναι πως εκεί, όσο περνάει η ώρα αρχίζεις να νιώθεις πως κάποτε θα τελειώσει, θα λιποθυμήσεις. Εδώ όσο περισσότερες εκκενώσεις δέχεσαι, τόσο αυξάνει η ζωτικότητά σου και γίνεται πιο αφόρητο. Τα μάτια σου τρέχουνε, η μύτη σου τρέχει και τα νιώθεις μολυβένια. Το στόμα σου γεμίζει σάλια. Πετάγεσαι πολύ δυνατά. Κάθε φορά ακούς τα λουριά να τρίζουν. Μόλις σταμάτησαν χάθηκα.[…] (σελ. 60)

Περικλής Κοροβέσης, ανθρωποφύλακες, Κάλβος 1983

Read more!

A Cloud in Trousers - Σύννεφο με παντελόνια

Your thoughts,

dreaming on a softened brain,
like an over-fed lackey on a greasy settee,
with my heart's bloody tatters I'll mock again;
impudent and caustic, I'll jeer to superfluity.

Of Grandfatherly gentleness I'm devoid,
there's not a single grey hair in my soul!
Thundering the world with the might of my voice,
I go by -- handsome,
twenty-two-year-old.

---------------------------------------------------------

Τη σκέψη σας που νείρεται
πάνω στο πλαδαρό μυαλό σας
σάμπως ξιγκόθρεφτος λακές
σ' ένα ντιβάνι λιγδιασμένο,
εγώ θα την τσιγκλάω
επάνω στο ματόβρεχτο κομμάτι της καρδιάς μου.
Φαρμακερός κι αγροίκος πάντα
ως να χορτάσω χλευασμό.

Εγώ δεν έχω ουδέ μιαν άσπρη τρίχα στην ψυχή μου
κι ουδέ σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας.
Με την τραχιά κραυγή μου κεραυνώνοντας τον κόσμο,
ωραίος τραβάω, τραβάω
εικοσιδυό χρονώ λεβέντης.

Χτυπώντας στο ταμπούρλο το "σύννεφο με παντελόνια" του Vladimir Mayakovsky, αναρωτιέμαι πως, θα είχαν υπάρξει εξεγερμένοι 22άρηδες χωρίς να ξέρουν «πώς να δημιουργήσουν ποίηση» και μετά να «αποποιητίσουν την ποίηση».

Μ.Κ.

Read more!

Ελπίζουμε σε ειλικρινή μεταμέλεια...

Οι μέρες είναι κρίσιμες, το πνεύμα λιγοψυχά, το σώμα εκτεθειμένο και ανήμπορο. Μάχες εξουσιοδοτημένων ή μη επιγόνων, αναμένονται λυσσαλέες. Το διακύβευμα είναι όπως πάντα η εξουσία αλλά γι'αυτόν δεν είναι μια μάχη μόνο για την υστεροφημία, είναι μάχη με την αλήθεια και την προκατάληψη. Ίσως αυτή την ύστατη ώρα, ο νους του να είναι πρόθυμος να δραπετεύσει, να διασπάσει το πέπλο της ιστορίας για να απελευθερωθεί έστω και για μια στιγμή.
Για την χάρη των δραματικών αυτών στιγμών οι raveionists προσφέρουν σε κάθε αναξιοπαθούντα και πρόθυμο να διαπραγματευτεί όχι στη βάση της "σωτηρίας της ψυχής του" αλλά στην υπόθεση της απελευθέρωσής του, τις σκέψεις ενός ανδρός που δεν οπισθοχώρησε ποτέ σε οτιδήποτε.

Μ.Κ.

ΙΕΡΩΜΕΝΟΣ
Μπροστά σε αυτήν τη μοιραία στιγμή όπου το πέπλο της ψευδαίσθησης σχίζεται μονάχα για να παραδώσει στον πλανημένο την ωμή εικόνα των σφαλμάτων και των διαστροφών του, εσείς τέκνο μου, διόλου δεν μετανιώνετε για τις πολλαπλές ελευθεριότητες στις οποίες σας εξώθησαν η ανθρώπινη ευπάθεια και η αδυναμία.

ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ
Φίλε μου, ναι, μετανιώνω

ΙΕΡΩΜΕΝΟΣ
Εκμεταλλευτείτε τότε τούτες τις ευμενείς τύψεις ώστε να λάβετε από τον ουρανό, στον λίγο χρόνο που σας απομένει, συνολική άφεση αμαρτιών· και αναλογιστείτε ότι μόνο με τη δέηση της πανίερης μετάνοιας θα έχετε τη δυνατότητα να σας δοθεί συγχώρεση από τον Ύψιστο.

ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ
Όσο με κατάλαβες εσύ, άλλο τόσο σε καταλαβαίνω κι εγώ.

ΙΕΡΩΜΕΝΟΣ
Μα τι;

ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ
Σου είπα ότι μετανιώνω

ΙΕΡΩΜΕΝΟΣ
Το άκουσα

ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ
Ναι, αλλά δεν το κατάλαβες.

ΙΕΡΩΜΕΝΟΣ
Και σαν τι ερμηνεία…

ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ
Αυτήν εδώ… Η φύση με γέννησε με ζωηρές ορέξεις και πάθη ισχυρότατα· ήρθα στον κόσμο μόνο και μόνο για να παραδοθώ σε αυτά και να τα ικανοποιήσω και, καθώς οι επιπτώσεις της ύπαρξής μου αποτελούν μονάχα αναγκαιότητες σχετικές με τις γενεσιουργές βλέψεις της φύσης ή, αν προτιμάς, ουσιώδεις απόρροιες των σχεδίων της για μένα με βάση πάντοτε τους νόμους της, μετανιώνω λοιπόν που δεν αναγνώρισα όσο θα έπρεπε την παντοδυναμία της, και οι μοναδικές μου τύψεις σχετίζονται με την πενιχρή, εκ μέρους μου, χρήση των δυνατοτήτων (εγκληματικών κατά τη γνώμη σου, αγαθοτάτων κατά τη δική μου) με τις οποίες με προίκισε για να την υπηρετήσω. Κάποιες φορές της αντιστάθηκα και μετανιώνω· τυφλωμένος από τον παραλογισμό των ιδεολογικών σου συστημάτων, τα χρησιμοποίησα για να πολεμήσω όλη εκείνη τη βία των επιθυμιών που μου είχαν σταλεί από μια επιφοίτηση πολύ πιο θεϊκή και, ναι, το μετανιώνω· έδρεψα άνθη ενώ θα μπορούσα να είχα μια πλούσια συγκομιδή καρπών… Να, λοιπόν, οι ακριβείς αιτίες των τύψεών μου· και σεβάσου με όσο χρειάζεται για να μην εικάσεις άλλες.

Read more!

Ο ZIZEK αναρωτιέται εμπνεόμενος από την ταινία "BORAT"

"WHAT SHOULD I SAY IF I NEED TO GO TO THE SHIT – HOLE?" Ή ΑΛΛΙΩΣ ΟΙ ΔΥΟ ΤΡΟΠΟΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ

Ο ένας είναι να της πετάξεις στη μούρη τα σκατά σου. Είναι μια ευθεία πολιτική αντιπαράθεση.
Ο δεύτερος είναι να της ζητήσεις με πολιτικά ευγενικό τρόπο να σου υποδείξει το που να αφήσεις τα σκατά σου, τα οποία έχεις τυλίξει πολύ ωραία μέσα σε μια πλαστική σακούλα. Τι είναι πιο ανατρεπτικό;

Την σκηνή από την ταινία Borat μπορείς να την δεις στο YouTube

Ολόκληρη η διάλεξη του Zizek περί φιλελεύθερων ουτοπιών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών βρίσκεται εδώ
Απο P.S.

Η φωτογραφία από τον Violentz Read more!

Slavoj Zizek: I don't like the world, love is evil

Read more!

Επιστολή Λασκαράτου προς Ροϊδη

Κύριε Ροϊδη,

Aντιπαρέρχομαι το γεγονός πως ένας βουλευτής του Λάος δημοσιογραφούσε στο έντυπο της γνωστής φωνακλούς χριστιανής βουλευτίνας του ΚΚΕ και επικεντρώνω την προσοχή μου στο θέμα της μη εκπλήρωσης των στρατιωτικών υποχρεώσεων ενός υπερπατριώτη ορθόδοξου Χριστιανού, που συμμετέχει στο λαϊκό προσκλητήριο του Ορθόδοξου Συναγερμού. Νομίζω πως το θέμα δεν πρέπει να μας ξενίζει. Στην Ορθοδοξία είθισται πάμπλουτοι επίσκοποι να διδάσκουν την φτώχια, προγάστορες αρχιεπίσκοποι να υπερασπίζονται την νηστεία, μιτροφόροι μητροπολίτες να εγκωμιάζουν τον ακάνθινο στέφανο, ομοφυλόφιλοι δεσποτάδες να στηλιτεύουν το “κουσούρι” της ομοφυλοφιλίας, αμαρτωλές καλόγριες να κυρήττουν την παρθενία, και φυγόστρατοι κληρικοί να ζητούν την τιμωρία των αντιρρησιών συνείδησης.
Οι Δουχοβόρζιοι και οι Μολοκανοί, δυό άγνωστες στην Ελλάδα χριστιανικές ομάδες που αποσχίστηκαν στη τσαρική Ρωσία από την Ορθοδοξία αναγκάστηκαν να καταφύγουν μέχρι σήμερα στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στο Μεξικό όπου αριθμούν κάμποσες δεκάδες χιλιάδες. Αμάρτημά τους πως αρνιόντουσαν να υπηρετήσουν στον στρατό της Αγίας Ρωσίας και να πάρουν μέρος στις σφαγές που οργάνωναν κατά καιρούς οι άγιοι τσάροι της Ορθοδοξίας. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ελλάδα έχουν αντιμετωπίσει ακόμη και το εκτελεστικό απόσπασμα του Ορθόδοξου κράτους (στη διάρκεια του εμφυλίου) για την εμμονή τους στην αρχαία χριστιανική παράδοση της μη στράτευσης. Ακόμα και οι πολιτικοί αντιρρησίες συνείδησης στη χώρα μας φυλακίζονταν μέχρι πρόσφατα κατ’ απαίτησιν του κατά κανόνα φυγόστρατου ιερατείου, που αντιδρούσε σε κάθε δειλή απόπειρα της πολιτείας να ρυθμίσει επί το επιεικέστερο την τιμωρία τους.

Οι ιερείς και οι εθνικόφρονες στην Ελλάδα δεν στρατεύονται, ή όταν στρατεύονται τοποθετούνται σε προνομιακές θέσεις και υπηρετούν τη θητεία τους στο σπίτι τους. Μάλιστα καυχιούνται δημόσια για το “βύσμα” τους που συνήθως είναι κάποιος πατριώτης αξιωματικός ή βουλευτής, ο οποίος τους εξασφάλισε τη λούφα τους. Συχνά οι πατριώτες μας εκδηλώνουν τον πατριωτισμό τους φοροδιαφεύγοντας. Η Εκκλησία εξασφάλισε επί καθεστώτος Σημίτη σημαντικές φοροαπαλλαγές που επεκτάθηκαν ασύστολα στο υπό διαμόρφωσιν καθεστώς του νεοκαραμανλισμού. Το μετακατοχικό κράτος επίσης, ονόμασε πατριωτισμό την συνεργασία με τον κατακτητή και προδοσία τη συμμετοχή στην εθνική αντίσταση. Επίσης αρχιεπίσκοποι που μελετούσαν στη διάρκεια της Δικτατορίας, αντί να αγωνίζονται για την πατρίδα τους, αποκαλούν όσους αντιστάθηκαν γραικύλους και απονέμουν πιστοποιητικά πατριωτισμού διεκδικώντας και τον έλεγχο των σχολικών βιβλίων Ιστορίας που δεν περιέχουν αρκετή δόση πατριδοκαπηλικών μύθων. Αυτά είναι γνωστά όπως είναι γνωστό πως στη χώρα μας πολλές λέξεις έχουν χάσει την σημασία τους.

Για την αντιγραφή από το http://roides.wordpress.com ευθύνεται ο Μ.Κ.

Read more!

Ο πλανημένος μη Έλλην Marilyn Manson απαντά στην επιστολή Καρατζαφέρη

"The Fight Song"
Nothing suffocates you more than
the passion of everyday human events
and isolation is the oxygen mask
you make your children breath in to survive

and I'm not a slave to a god that doesn't exist
and I'm not a slave to a world that doesn't give a shit

and when we were good, you just close your eyes
...so now we are bad...we'll scar your mind

FIGHT FIGHT FIGHT FIGHT
FIGHT FIGHT FIGHT FIGHT

You'll never grow up to be a big rock star
Celebrated victim of your fame
We'll just cut our wrists like cheap coupons
and say that death is on sale today

and when we were good, you just close your eyes
...so now we are bad...we'll scar your mind

and I'm not a slave to a god that doesn't exist
and I'm not a slave to a world that doesn't give a shit

The death of one is a tragedy
The death of one is a tragedy
The death of one is a tragedy
The death of a million is just a statistic

and I'm not a slave to a god that doesn't exist
and I'm not a slave to a world that doesn't give a shit

and I'm not a slave to a god that doesn't exist
and I'm not a slave to a world that doesn't give a shit

FIGHT FIGHT FIGHT FIGHT
FIGHT FIGHT FIGHT FIGHT

Αντιτετανικός στο σκουριασμένο κονσερβοκούτι Read more!

Θεωρώντας σας πλανημένους (αλλά πάντα συμπατριώτες μας) Έλληνες

Επιστολή Γ.Καρατζαφέρη προς τον Α.Αλαβάνο

Αγαπητέ κ. Αλαβάνο,

Σας απευθύνω την επιστολή αυτή για να σας εκφράσω την απογοήτευση και τη λύπη μου για τη συμπεριφορά σας έναντι του ΛΑ.Ο.Σ. στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης το προηγούμενο τριήμερο.

Αντιπαρέρχομαι τις «ιδιόμορφες» συμπεριφορές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τόσο σε επίπεδο ενδυματολογικής ευπρέπειας όσο και σε επίπεδο γενικότερου σεβασμού προς το πνεύμα και το κλίμα του Ναού της Δημοκρατίας, για την οποία τόσα έχετε και εσείς, όπως και εγώ, υποστεί επί δικτατορίας, αλλά και στον οποίο Ναό τόσο μοχθήσατε για να διατηρηθείτε ως πολιτική έκφραση.

Θα μπορούσα επίσης να συγχωρήσω την προσβλητική συμπεριφορά σας προς τους υπόλοιπους Βουλευτές, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες, που εκφράσθηκε δια της πλήρους απουσίας σας κατά την ορκωμοσία (σε αντίθεση με την πιο αξιοπρεπή στάση του, τουλάχιστον παρόντος, ΚΚΕ…). Η ορκωμοσία στο όνομα της Αγίας Τριάδος στο Ευαγγέλιο (ή/και στο όνομα του Αλλάχ και του Προφήτη αυτού Μωάμεθ στο Κοράνι) καθορίζεται, μεταξύ άλλων, από τον Κανονισμό της Βουλής, τον οποίον οφείλουν να σέβονται όλοι οι Βουλευτές, τιμώντας τους πολίτες που τους ψήφισαν, μέχρις ότου -και εάν- με θεσμοθετημένο και πάλι τρόπο, και όχι αυθαίρετα και «ετσιθελικά», τον τροποποιήσουν.

Είναι προφανές ότι δεν σας απασχολεί η αντίφαση μεταξύ της απουσίας σας κατά την ορκωμοσία και της υπογραφής του σχετικού και αναφερόμενου σε αυτή την ορκωμοσία εγγράφου που, πέραν της κραυγαλέας αναντιστοιχίας, θα επέτρεπε ακόμη και να τεθεί θέμα μη νομιμότητας της παρουσίας σας στο Κοινοβούλιο, ως εν τη πράξει ψευδής δήλωση.

Δύο όμως άλλα είδη συμπεριφοράς δεν είμεθα, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΛΑ.Ο.Σ. και εγώ προσωπικά, διατεθειμένοι να επιτρέψουμε και θα μετέλθουμε κάθε νόμιμου μέσου για να εμποδίσουμε:

1. Να ανεχόμεθα ύβρεις και συκοφαντίες με τίτλους και πολιτικές κατηγοριοποιήσεις τύπου «ακροδεξιός», «ρατσιστής» κ.λπ., όταν, τόσο με την δεσμευτική μας δήλωση της 11/08/2007, όσο και με την πρακτική, τις θέσεις και τις προτάσεις μας αποδεικνύουμε συνεχώς ότι είμαστε αντίθετοι σε κάθε διάκριση με βάση φυλή, θρησκεία, φύλο, εθνικότητα και φυσικά χαρακτηριστικά (όπως αποδεικνύει περίτρανα και η παρουσία στη Βουλή ως Βουλευτού του ΛΑ.Ο.Σ. της κωφάλαλης κ. Δ. Αράπογλου, που περιποιεί τιμή και στο Κοινοβούλιο και στο Κόμμα μας).

Οποιοσδήποτε μπορεί να χαρακτηρίζει οποιονδήποτε με όποιο τρόπο επιθυμεί. Αν όμως υβριστικοί και άδικοι χαρακτηρισμοί δεν τεκμηριώνονται, αυτό γίνεται συκοφαντία και προβοκάτσια και τιμωρείται νομικά, ηθικά και ιδεολογικά. Σας υπενθυμίζω απλώς πόσο σας ενοχλούσε στις αρχές της μεταπολίτευσης η αναφορά στο Κόμμα όπου τότε ακόμη ανήκατε, το σημερινό ΚΚΕ, ως «ΚΚΕ Εξωτερικού», ή όταν, ακόμη παλαιότερα, οι στρατευμένοι στο ΔΣΕ απεκαλούντο «Κομμουνιστοσυμμορίτες».

Κατανοούμε την ενόχλησή σας, γιατί ο ΛΑ.Ο.Σ τιμήθηκε με την ψήφο 272.000 Ελλήνων, στην πλειοψηφία μη προνομιούχων και φτωχών πολιτών, αυτών στους οποίους εσείς αναφερθήκατε περιφρονητικά ως «περιθωριακά στρώματα», που φυσικά δεν κατοικούν σε Βόρεια Προάστια αλλά έχουν και αυτοί δικαίωμα πολιτικής έκφρασης. Κατανοούμε επίσης την ενόχληση σας γιατί την σύνθεση μεταξύ του πατριωτικού και του κοινωνικού, που κάποιοι είχαν ελπίσει αρχικά (με τις θέσεις σας στην ΕΕ περί Κούρδων ανταρτών κλπ, όταν είχατε αναλάβει την ηγεσία του ΣΥΝ) ότι εσείς θα πραγματοποιούσατε, αλλά αποτύχατε να υλοποιήσετε, βλέπετε τώρα να την πραγματοποιεί ο ΛΑ.Ο.Σ.

Ο πολιτικός όμως πολιτισμός που υποτίθεται ότι σας είναι οικείος, τόσο από την αστική ανατροφή που λάβατε από τον διατελέσαντα έως και Πρόεδρο της Βουλής πατέρα σας, αξιόλογο Κεντρώο Βουλευτή αείμνηστο Ν. Αλαβάνο, όσο και από τη θητεία σας στο Ευρωκοινοβούλιο, σας υποχρεώνει να σέβεστε ένα Κόμμα που ψηφίστηκε από το 3,8% του Ελληνικού Λαού και να μην το υβρίζετε, περιοριζόμενος σε σκληρή, αν θέλετε, αλλά ευγενή κοινοβουλευτική και ιδεολογική πολεμική και κριτική, με επιχειρήματα και όχι με φαντάσματα, τα οποία ως φαίνεται δυστυχώς ακόμη σας κατατρύχουν.

2. Να δεχόμεθα υπαγορεύσεις, απαγορεύσεις και λογοκρισίες σχετικά με, το τι θα πούμε και σε τι θα αναφερθούμε μέσα στην Ελληνική .Βουλή, προκειμένου να διαμορφώσουμε προτάσεις θετικές για τον Ελληνικό Λαό. Θα έχετε κατανοήσει -και αν όχι, θα το κατανοήσετε σύντομα- ότι σε αντίθεση με τη Δογματική Αριστερά, της οποίας παραδόξως φαίνεστε σήμερα ο βασικός εκφραστής (ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, προς τιμήν του, φαίνεται να πορεύεται σε πιο ευέλικτες και σύγχρονες προσεγγίσεις σε πολλά θέματα, θέτοντας και την εθνική διάσταση που εσείς ακατανόητα απεχθάνεστε...), ο ΛΑ.Ο.Σ, κόμμα σύνθεσης και υπέρβασης των διαχωριστικών γραμμών Αριστεράς-Δεξιάς (που τρέφουν ακόμη πολιτικά μερικούς,..), όχι μόνο δεν αισθάνεται πρόβλημα, αλλά θεωρεί υποχρέωση του να λαμβάνει υπόψη, να αναφέρεται και να αξιοποιεί -συγκεκριμένα, εξειδικευμένα και άσχετα με άλλες μομφές και επικρίσεις- ότι καλό έχει υλοποιηθεί στη χώρα μας και παγκόσμια. Είτε αυτό υλοποιήθηκε από ένα καθεστώς ως εκείνο του Ι. Μεταξά (που όπως γνωρίζετε διεξήγαγε νικηφόρα την πρώτη στην Ευρώπη αντιφασιστική μάχη, με τη στήριξη του Ελληνικού Λαού και αυτού τούτου του τότε Γ, Γραμματέα του παράνομου ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδη), είτε από τα καθεστώτα τύπου Στάλιν (που με τα πεντάχρονα πλάνα του και τον Κρατικό Κεντρικό Προγραμματισμό (GOSPLAN) κατέστησε -παράλληλα δυστυχώς με διώξεις και άλλες βάρβαρες ενέργειες- την ΕΣΣΔ παγκόσμια υπερδύναμη και νικήτρια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου), είτε από το καθεστώς Σαρκοζί. είτε από τους ηγέτες της Κούβας Φιντέλ Κάστρο ή της Βενεζουέλας ταξίαρχο Ούγκο Τσάβες...

Σας αρνούμεθα, κύριε Αλαβάνε, το ρόλο του «Μεγάλου Ιεροεξεταστή» (θα θέλατε ίσως καθορίσετε και κανένα INDEX απηγορευμένων λέξεων, αναφορών και βιβλίων μέσα στην ελεύθερη Ελληνική Βουλή, πιθανόν καίγοντας τα βιβλία αυτά, όπως έκαναν "προστατευόμενοι" σας προ ημερών στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου).

Αντ' αυτού, σας συνιστούμε να μεριμνήσετε τουλάχιστον για βελτίωση της έξαλλης και ωρυόμενης εντός του Κοινοβουλίου αντικοινοβουλευτικής εικόνα σας, αλλά και για άρση ορισμένων κραυγαλέων αντιφάσεων που σας χαρακτηρίζουν, πχ μεταξύ των υψηλών εισοδημάτων σας και του ρόλου του ηγέτη ενός «Αριστερού» Συνασπισμού, κάτι που σας βεβαιώνουμε -και το γνωρίζετε- σχολιάζεται ευρύτατα στις λαϊκές γειτονιές που μάλλον μόνον από φωτογραφίες και καρτ-ποστάλ σας είναι γνωστές...

Η Ελληνική Βουλή, ο Ελληνικός Λαός, η Πατρίδα μας, η ιστορία μας, η Ορθόδοξη θρησκεία μας, το Κράτος μας, οι θεσμοί μας, ο Ελληνικός πολιτισμός, μας, σας βεβαιώνουμε -και θα φροντίσουμε και εμείς για αυτό με όλες τις δυνάμεις μας- ότι θα επιβιώσουν, θα συνεχιστούν, θα αναπτυχθούν και θα καταλάβουν τους ρόλους που τους αξίζουν, με ή χωρίς εσάς, ενάντια σε κάθε στοχευμένη διαλυτική συμπεριφορά «Κισσιγκέρειας» ή άλλης υπερατλαντικής έμπνευσης και φανερής η κρύφιας υπαγόρευσης ...

Θεωρώντας σας πλανημένους (αλλά πάντα συμπατριώτες μας) Έλληνες και με δεδομένο ότι κανείς δεν περισσεύει στην προσπάθεια που απαιτείται για να ορθοποδήσει η χώρα μας, είμαστε έτοιμοι να ξεχάσουμε τις ύβρεις και λάθη σας -εφ όσον αυτά δεν συνεχιστούν- για να συζητήσουμε, να συνθέσουμε και να κάνουμε τη Βουλή και την πολιτική χώρο πολιτισμού, προόδου και αποτελεσματικότητας και όχι ύβρεων και διχασμού.

Έχετε ακόμα καιρό.

Φιλικά

Γ. Καρατζαφέρης

Πρόεδρος ΛΑ.Ο.Σ.»

Read more!

Η απάντηση δεν είναι ψίθυρος, είναι κραυγή.

How many roads must a man walk down
Before you call him a man?
Yes, 'n' how many seas must a white dove sail
Before she sleeps in the sand?
Yes, 'n' how many times must the cannon balls fly
Before they're forever banned?
The answer, my friend, is blowin' in the wind,
The answer is blowin' in the wind.

How many times must a man look up
Before he can see the sky?
Yes, 'n' how many ears must one man have
Before he can hear people cry?
Yes, 'n' how many deaths will it take till he knows
That too many people have died?
The answer, my friend, is blowin' in the wind,
The answer is blowin' in the wind.

How many years can a mountain exist
Before it's washed to the sea?
Yes, 'n' how many years can some people exist
Before they're allowed to be free?
Yes, 'n' how many times can a man turn his head,
Pretending he just doesn't see?
The answer, my friend, is blowin' in the wind,
The answer is blowin' in the wind.

Μ.Κ. αφιερωμένο στο γενέθλιο 1963 που ολοένα απομακρύνεται Read more!

I'm not sleepy and there is no place I'm going to.

Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me,
I'm not sleepy and there is no place I'm going to.
Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me,
In the jingle jangle morning I'll come followin' you.

Though I know that evenin's empire has returned into sand,
Vanished from my hand,
Left me blindly here to stand but still not sleeping.
My weariness amazes me, I'm branded on my feet,
I have no one to meet
And the ancient empty street's too dead for dreaming.

Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me,
I'm not sleepy and there is no place I'm going to.
Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me,
In the jingle jangle morning I'll come followin' you.

Take me on a trip upon your magic swirlin' ship,
My senses have been stripped, my hands can't feel to grip,
My toes too numb to step, wait only for my boot heels
To be wanderin'.
I'm ready to go anywhere, I'm ready for to fade
Into my own parade, cast your dancing spell my way,
I promise to go under it.

Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me,
I'm not sleepy and there is no place I'm going to.
Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me,
In the jingle jangle morning I'll come followin' you.

Though you might hear laughin', spinnin', swingin' madly across the sun,
It's not aimed at anyone, it's just escapin' on the run
And but for the sky there are no fences facin'.
And if you hear vague traces of skippin' reels of rhyme
To your tambourine in time, it's just a ragged clown behind,
I wouldn't pay it any mind, it's just a shadow you're
Seein' that he's chasing.

Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me,
I'm not sleepy and there is no place I'm going to.
Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me,
In the jingle jangle morning I'll come followin' you.

Then take me disappearin' through the smoke rings of my mind,
Down the foggy ruins of time, far past the frozen leaves,
The haunted, frightened trees, out to the windy beach,
Far from the twisted reach of crazy sorrow.
Yes, to dance beneath the diamond sky with one hand waving free,
Silhouetted by the sea, circled by the circus sands,
With all memory and fate driven deep beneath the waves,
Let me forget about today until tomorrow.

Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me,
I'm not sleepy and there is no place I'm going to.
Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me,
In the jingle jangle morning I'll come followin' you. Read more!

Only a Pawn in Their Game. O Bob Dylan μας συγχαίρει για την είσοδο του ΛΑΟΣ στη σκηνή

"Only A Pawn In Their Game"

A bullet from the back of a bush took Medgar Evers' blood
A finger fired the trigger to his name
A handle hid out in the dark
A hand set the spark
Two eyes took the aim
Behind a man's brain
But he can't be blamed
He's only a pawn in their game.

A South politician preaches to the poor white man
"You got more than blacks, don't complain
You're better than them, you been born with white skin" they explain
And the Negro's name
Is used it is plain
For the politician's gain
As he rises to fame
And the poor white remains
On the caboose of the train
But it ain't him to blame
He's only a pawn in their game.

The deputy sheriffs, the soldiers, the governors get paid
And the marshals and cops get the same
But the poor white man's used in the hands of them all like a tool
He's taught in his school
From the start by the rule
That the laws are with him
To protect his white skin
To keep up his hate
So he never thinks straight
'Bout the shape that he's in
But it ain't him to blame
He's only a pawn in their game.

From the powerty shacks, he looks from the cracks to the tracks
And the hoof beats pound in his brain
And he's taught how to walk in a pack
Shoot in the back
With his fist in a clinch
To hang and to lynch
To hide 'neath the hood
To kill with no pain
Like a dog on a chain
He ain't got no name
But it ain't him to blame
He's only a pawn in their game.

Today, Medgar Evers was buried from the bullet he caught
They lowered him down as a king
But when the shadowy sun sets on the one
That fired the gun
He'll see by his grave
On the stone that remains
Carved next to his name
His epitaph plain:
Only a pawn in their game.

Read more!