WHEN YOU INVITE PEOPLE TO "RAVE", YOU ARE INVITING

Revolution - Революция - Rivoluzione - Revolución - Επανάσταση - Révolution -革命

15.1.09

Αρχίδια εξέγερση σύντροφοι….

Στο τελευταίο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο του Δεκεμβρίου που πέρασε πριν οι φοιτητικοί σύλλογοι αποσυρθούν στα ενδότερα για την περίοδο των χριστουγέννων, είχαμε ακόμη ένα περιστατικό σεξιστικής βίας, μέσα στα μπλοκ της διαδήλωσης. Και συγκεκριμένα σε αυτό του πολυτεχνείου.

Η αντίδραση αρκετών συντροφισσών απέναντι στο σύνθημα « μπάτσοι-μουνιά σκοτώνετε παιδιά», έβγαλε τους αρχι-εαακίτες που το φώναζαν περήφανα από την ντουντούκα έξω από τα ρούχα τους.

Όσες ήμασταν εκεί υποστηρίζαμε ότι το σύνθημα είναι τελείως αντιδραστικό και μισογύνικο, και ότι αυτό που λέμε απέναντι στους μπάτσους, δεν είναι ότι είναι μουνιά, αδερφές ή καθυστερημένοι, αλλά ότι είναι ένα μάτσο εθνικιστών στρατόκαυλων, που επιβάλλουν τον Νόμο και την Τάξη, συμμετέχοντας υποτακτικά στο κατασταλτικό μηχανισμό του κράτους, σε αυτό το εγκληματικό σώμα που λέγεται αστυνομία

Η ποιότητα του επιχειρήματος μάλλον υπερβαίνει τις διανοητικές δυνατότητες των αρχι-συνδικαλιστών του πολυτεχνείου. Άλλωστε αυτοί είναι οι ούνοι του μάη και του ιούνη(sic)
Οι οποίοι ανδρώθηκαν μέσα στον παραταξιοκεντρικό και βρώμικο συνδικαλισμό των καταλήψεων για το Άρθρο 16.

Εμπνευσμένος από το ιστορικά κατοχυρωμένο ρεύμα του πρωτόγονου αριστερίστικου σεξισμού, ο επιφανείς φοιτητοπατέρας Δ.Γ , επιτέθηκε στην πιο εξοργισμένη συντρόφισσα εκείνη τη στιγμή λέγοντας της επί λέξει «πρέπει να μάθεις να το βουλώνεις, και αν δεν ξέρεις πώς θα στο βουλώσουμε εμείς», κάνοντας ταυτόχρονα την χαρακτηριστική χειρονομία-τσόντα που υπονοούσε πως θα της το βουλώσει με το πουλάκι του (?).

Οι συντρόφισσες άρχισαν τους γελοιοποιούν και να φωνάζουν πιο δυνατά κι αυτό ήταν που έκανε το παρεάκι των 5 τσουτσουνοφόρων του πολυτεχνείου να ξεχειλίσει ανδρισμό. Φούσκωσαν τα στήθια τους-πρακτική που πάντα ενισχύει την παράσταση νίκης- και κινήθηκαν απειλητική με τις αγριοφωνάρες τους έναντι των γυναικών που τους ενοχλούσαν περισσότερο, σε μια προσπάθεια να επιβληθούν με τον όγκο και την δύναμη τους.
Η τρομοκρατία τους δεν πέρασε όμως.

... Συνέχεια...
Αφενός γιατί η μάχη σώμα με σώμα δεν είναι κάτι καινούριο για τις συντρόφισσες. Οι πρακτικές σωματικής βίας μας είναι γνωστές. Με αυτές προσπαθούν να μας εκπαιδεύσουν
εδώ και καιρό οι πατεράδες, οι καθηγητές, οι γκόμενοι, τα αφεντικά και οι μπατσοι, χωρίς να μπορούμε να ξεχάσουμε τα «ληγούρια», τους «πέφτουλες», και τους «πορνόγερους» στο δρόμο και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Αφετέρου το σκηνικό βίας, που τόσο πηγαία έστησαν οι «εξεγερμένοι» του πολυτεχνείου, δεν θα εξελισσόταν σε κλωτσομπουνίδια, μιας και είναι τόσο βαθιά σεξιστές που δεν θα πιάνονταν ποτέ στα χέρια με μια γυναίκα.

Η αντίδραση μεγάλου μέρους του μπλοκ και κυρίως κόσμου που βρισκόταν στα πλάγια της διαδήλωσης ήταν έντονη μετά από αυτό, και έτσι το περιστατικό έληξε. Αλλά το θέμα «σεξισμός μέσα στο κίνημα» δεν έχει κλείσει παρά τις πυροσβεστικές προσπάθειες άλλων επιφανών στελεχών της ΕΑΑΚ να μας ηρεμήσουν με το σταλινικό παραμυθάκι περί πρωτεύουσας, δευτερεύουσας και τριτεύουσας αντίθεσης του συστήματος κυριαρχίας και να μας πείσουν «πολιτισμένα» το άστοχο της φεμινιστικής παρέμβασης και το άκαιρο της αντί-σεξιστικής δράσης μέσα στις γραμμές του κινήματος.

Η παρουσία τέτοιων σεξιστών στον δρόμο είναι θλιβερή και ο αναβαθμισμένος ρόλος τους στο κίνημα παραπάνω από εξοργιστικός. Αναδεικνύει με τον χειρότερο τρόπο την αντίφαση του να αντιπαρατίθεσαι με τους μπάτσους, την κυβέρνηση, το κεφάλαιο, την Ε.Ε, το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό και δε ξέρω γω ποιόν άλλο, και την ίδια στιγμή, να ενσωματώνεις όλη την εξουσιαστική κουλτούρα, την αυταρχικότητα και τη βία που επιφυλλάσει η πατριαρχική κοινωνία για τους Άνδρες και τα αρσενικά.

Καθόλου αντιφατικό βέβαια το περιστατικό με την δράση των εν λόγω φοιτητοπατέρων μέσα στο κίνημα. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι στα έντυπα ων οργανώσεων του βερμπαλίζουν ασύστολα για την Κοινωνική εξέγερση ενώ στην καθημερινή τους δράση λειτουργούν στοχοπροσηλωμένοι στο να διατηρούν την ηγεμονία της πολιτικής τους στα περιεχόμενα του φοιτητικού κινήματος και της πολιτικής της ηγεμονίας στις δομές του.

Είναι οι ίδιοι-και δεν είναι οι μόνοι- που «κλειδώνουν» την συζήτηση του Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων στο αξιοθρήνητο επίπεδο της ανάγνωσης πλαισίων.
Αυτοί που μαζί με άλλους καλοθελητές εκφυλίζουν την συνέλευση σε τελετουργική επανάληψη πολιτικών χρησμών και κούφιων αιτημάτων, συντηρώντας το status quo, αντί να ενισχύουν το φοιτητικό κίνημα αφήνοντας να αναπτυχθεί η εσωτερική του δυναμική, να απελευθερωθούν η επινοητικότητα της αντίστασης και η δημιουργικότητα της αλληλεγγύης.

Τους φαλλοκράτες των ΕΑΑΚ τους ξέραμε από καιρό.
Ελπίζαμε πως η εξέγερση του Δεκέμβρη
θα τους άνοιγε λίγο τα μάτια, αλλά δυστυχώς κάναμε λάθος.
Η σεξιστική κουλτούρα της πατρίδας,
της θρησκείας, της οικογένειας και της TV καλά κρατεί
ακόμα και μέσα στο φοιτητικό κίνημα…πίσω γορίλες!

σεξιστικές επιθέσεις?
είναι δίκαιο να εξεγειρόμαστε.

-ανοιχτές συνελεύσεις_συζητήσεις για τον σεξισμό στο κίνημα και τον πατερναλισμό των παρατάξεων εδώ και τώρα

Αθήνα 09-01-09
Riot girls



2 σχόλια:

raveionistis είπε...

Απόσπασμα από την κριτική του Ριζοσπάστη στην ταινία "Μίλκ" που πραγματεύεται την ιστορία ενός ακτιβιστή ομοφυλόφιλου που κατόρθωσε να εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος τη δεκαετία του 70.
Η κριτική βρίσκεται στη σελίδα: http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=4900980&publDate=15/1/2009

...Ομως, τα νομικά δικαιώματα του καθένα, που πρέπει να είναι αυστηρώς κατοχυρωμένα, δεν πρέπει να σκεπάζουν άλλες εξίσου ευαίσθητες διαστάσεις του ζητήματος. Διαστάσεις που έχουν να κάνουν με τις υποχρεώσεις. Με την αισθητική και την αξιοπρέπεια. Αλλά και με το παρόν και το μέλλον της ανθρώπινης κοινωνίας στο σύνολό της...

Πώς να σχολιάσεις την παραίνεση του Ρ.; Μα.. φυσιολογικά! θα ξεκινήσουμε την παράγραφο ανάποδα λοιπόν:
Θα αφήσουμε ακαθόριστο «το παρόν και το μέλλον της ανθρώπινης κοινωνίας» σύντροφοι; Όχι φυσικά! Του προσθέτουμε επομένως αρχές: «αισθητική και αξιοπρέπεια» Συγκεκριμένα πράγματα σύντροφοι: «Υποχρεώσεις»! «Υποχρεώσεις» που επικαλύπτουν («δεν πρέπει να σκεπάζουν») «τα νομικά δικαιώματα του καθένα». Οι αισθητικές υποχρεώσεις επομένως είναι ισχυρότερες των όποιων (προσδιορισμένων μάλιστα και ως νομικών – άρα διαπραγματεύσιμων) δικαιωμάτων.

Μετά από αυτό, περάστε να κλείσετε πρώτη θέση στον υπερσιβηρικό.

Πάντως, ο Μαϊλης δεν το πέρασε ένα χέρι. Αυτός επιδίδεται σε λογοτεχνική κριτική («το τηλεφώνημα ενός μπάτσου»…) παρά σε κινηματογραφική.

Ανώνυμος είπε...

Τσουτσουνοφόροι (καλό!), κομμουνιστική ευπρέπεια και ο "σύντροφος-λογοτέχνης".
Same Shit, Different Day...
Μια εξέγερση που δεν θα δούμε ποτέ είναι και η πιο απαραίτητη: εναντίον της ανθρώπινης μικρότητας και ανοησίας.